Гридов Григорий Борисович: өлгөләр араһындағы айырма

Эстәлек юйылған Эстәлек өҫтәлгән
ә Bot: Migrating 1 interwiki links, now provided by Wikidata on d:Q15065597
ә clean up, replaced: Урыҫ → рус using AWB
 
28 юл:
}}
 
'''Григорий Борисович Гридов''' (ысын фамилияһы ''Давидо́вич'' ; 1899<ref>Башҡа иҫәпнамәләр буйынса, Г. Б. Давидович-Гридов 1900 йылда тыуған</ref></ref>—1941) — [[Урыҫрус теле|рус]] совет йырҙар яҙыусы шағиры һәм балалар өсөн яҙыусы шағир.
 
== Тормош юлы ==
36 юл:
Григорий Давидо́вич [[1899 йыл]]дың [[8 сентябрь|8 сентябре]]ндә Николаев ҡалаһында тыуа. Реаль училищела уҡығанда шиғырҙар яҙа башлай. [[Беренсе бөтә донъя һуғышы]] ваҡытында уларҙың ғаиләһе [[Дондағы Ростов]]ҡа күсә. [[1920 йыл]]да Ҡыҙыл армияға китә, театр инструкторы булып хеҙмәт итә. Демобилизациянан һуң Дон халыҡ хужалығы институтында, артабан Төньяҡ Кавказ университетында уҡый.
 
1930-сы йылдарҙа Г. Гридов-Давидович байтаҡ йырҙарҙың һәм романстарҙың тексын яҙа. Уның шиғырҙарына яҙылған иң билдәле йырҙар — «Стаканчики гранёные», «Так мало дней прошло» (Борис Прозоровский музыкаһы), «Эх, Андрюша, нам ли быть в печали?», «Встречи» (Илья Жак музыкаһы), «Мама», «Ах, Одесса, жемчужина у моря…» (варианты «Дядя Ваня, хороший и пригожий…», Модест Табачников музыкаһы), «Пусть пурга», «Родная сторона», «И не раз, и не два» (Борис Фоминмузыкаһы), «Иду по знакомой дорожке» (Александр Владимирцов музыкаһы), «Мы поём» (Семён Заславский музыкаһы), «Обидно, досадно», «Нет счастья без страданий», «Вы ушли, всё разбив, так нежданно» (Михаил Бессмертный музыкаһы), «Арарат» (Борис Аветисовмузыкаһы), «Хочу в Москву мою родную» (халыҡ көйө). Уның йырҙарын башҡарыусылар — Изабелла Юрьева, Пётр Лещенко, Клавдия Шульженко<ref name="ггб">< /ref>.
 
Бер нисә йырҙар йыйынтығы, эстрада куплеттары, балалар өсөн шиғырҙар, Владимир Ленский менән берлектә өс шаршаулы «Коломбина» опереттаһына либретто яҙа.