Эстәлек юйылған Эстәлек өҫтәлгән
|
|
== Ижады ==
Журналистика Лариса Храповаға күҙәтергә бик күп материал бирә. Редакция ҡушыуы буйынса Николаевская станицаһы һәм осетин ауылы Дигора партизандары тураһындағы очерк яҙыу өсөн йыйған материал Храпованың «Терек — река бурная» (1960) романының нигеҙенә ята. Ысынбарлыҡта йәшәгән геройҙары артынан эйәреп, автор Теректағы 1918—1919 йылда булған ваҡиғаларҙың киң картинаһын һүрәтләй. Романдың үҙәгендә — Владикавказ ҡалаһын Бичераховтың аҡ гвадиясылары бандаһынан Владикавказ ҡалаһын һаҡлау.
Бының артынан Л. Храпованың бер-бер артлы әҫәрҙәре: «Жизнь, прими меня» (1965) повесы, «Майя-майка — председательская дочь» (1965), «После ливня» (1971) хикәйәләр йыйынтыҡтары. Уларҙың барыҙы ла фактик материалдарға нигеҙләнгән, яҙыусының замандаштары, уларҙың яҡты уй-тойғолары тураһында һөйләй.
1974 йылда Дондағы Ростовҡа күскәс, яҙыусы «Улица заводская» повесы менән дебют яһай. Повестың геройҙары — сәнәғәт предприятиеһы эшселәре. Повеста хеҙмәт көндәре һәм эшселйр коллективының проблемалары күрһәтелә.
Лариса Евгеньевна Храпованың Дондағы Ростовта [[1980 йыл]]да сыҡҡан «Дом наш — дом детей наших» яңы романы тәбиғәтте һаҡлау темаһына арналған. «Один из дней, каких много» (1983) һәм «Своя ноша» романында ла яҙыусы тәбиғәтте һаҡлау тураһында яҙа.
== Бүләктәре һәм маҡтаулы исемдәре ==
|