Учредителдәр йыйылышы ағзалары комитеты: өлгөләр араһындағы айырма

Ойоштороу йыйылышының эшмәкәрлеген яңыртылыуынаяңыртыуға Чехословак корпусының большевиктарға ҡаршы сығышы сәбәпсе була. Артабан ([[23 сентябрьсентябрҙә]]) Комуч Ваҡытлы Бөтә Рәсәй хөкүмәтен («[[Өфө директорияһы|Өфө директорияһы»]]) ойоштороуҙа ҡатнаша, ә ноябрь — декабрҙә власты Юғары Хаким [[Колчак Александр Васильевич|А. В. Колчак]] ҡулына тапшырған хәрби түңкәрелеш һөҙөмтәһендә уның структуралары тулыһынса юҡ ителә. Ысынында Комуч власы Волга буйы һәм [[Көньяҡ Урал]] территорияларының айырым өлөштөренә генә йәйелгән була.

Комуч агитацион мәҙәни-ағартыу бүлеге яңы властың рәсми баҫмаһы — « Бөтә Рәсәй Ойоштороу йыйылышы ағзалары Комитеты вестнигы» гәзитен — сығара башлай.

Һамарҙы Чехословак корпусы яулаған көндә Комуч «Халыҡ армияһы» исеме аҫтында үҙ армияһын булдырырға тотона. 1918 йылдың 9 июнендә Һамарҙа 650 кешенән торған 1-се Һамар ирекле дружинаһы ойошторола (капитан Бузковтың йыйылма пехота батальоны (2 рота, 90 штык), штабс-ротмистр Стафиевскийҙың атлылар эскадроны (45 ҡылыс), капитан Вырыпаевтың Волга атлы батареяһы (2 орудие һәм 150 хеҙмәтсе), атлы разведка, шартлатыу командаһы һәм хужалыҡ часы)<ref>Каппель һәм каппелевец. 2. изд., добролюбов. — м.: ФУ «Сәсеп», 2007. </ref>. Дружина менән етәкселек итергә Генераль штабы подполковнигы В. О. Каппель риза булдыбула. Уның командованиеһы аҫтында ғәскәрҙәр 1918 йылдың йәйендә [[Эшсе-крәҫтиән Ҡыҙыл армияһы|Ҡыҙыл армияһын]] бер нисә ауыр еңелеүгә дусар итәләр;

— 1918 йылдың 11 июнендә Каппель СызраныСызранде ала;

— 12 июндә Каппелдең доброволецтар отряды Һамарға[[Һамар|Һамар]]ға кире ҡайта, унан Волга буйлап ҡаланы яулап алыр өсөн Ставрополгә (хәҙер Тольятти) ташлана. Каппель маҡсаттарғамаҡсаттарына уңышлы ирешә, ыңғайында Волга буйын ҡыҙылдарҙан таҙарта;

Шулай итеп, [[1918 йыл|1918 йылдың]] авгусына «Ойоштороу йыйылышы территорияһы» көнбайыштан көнсығышҡа 750 саҡрымға һуҙылған (Сызрандән [[Златоуст|Златоустҡа]] тиклем, төньяҡтан көньяҡҡа — 500 саҡрым (Семберҙән Вольскиға тиклем) йәйелә. Комучтың власы , [[Һамар губернаһы|Һамар]], Һарытау (өлөшө), Сембер, [[Ҡазан губернаһы|Ҡазан]] һәм [[Өфө губернаһы|Өфө губерналарынагуберна]]ларына тарала, уның хакмлығын [[Ырымбур]] һәм Урал казаклыҡтары ла таный.

Шулай уҡ Комуч Һамарға Әлихан Букәйханов һәм Мостафа Шоҡай етәкселегендәге ҡаҙаҡ «Алаш-урҙа»ның вәкилдәрен саҡыра һәм улар менән ҡыҙылдарға ҡаршы хәрби-сәйәси союз төҙөй.

Комучҡа лояль булған хәрби көстәргә таянып түбәнге сараларҙы үткәлә: рәсми рәүештә 8-сәғәтлек эш көнө билдәләнә, эшселәр йыйылыштары һәм крәҫтиәндәр сходтары рөхсәт ителә, фабрика-завод комитеттары һәм профсоюздар һаҡланып ҡала. Комуч бөтә совет декреттарын юҡҡа сығара, заводтар, фабрикалар һәм банктарҙы хужаларына кире ҡайтара, шәхси эшҡыуарлыҡтың азатлағыназатлығын иғлан итә, земстволарҙы, ҡала думаларын һәм башҡа советтарға тиклемге учреждениеларҙы тергеҙә. Аҡ һәм ҡыҙыл идеологик ҡараштар араһында икеләнеү арҡаһында Комуч ҡапма-ҡаршылыҡлы ҡарарҙар сығара: ерҙе национализациялау тураһында иғлан итә, шул уҡ ваҡытта ер хужаларына крәҫтиәндәр файҙаһына тартып алынған үҙҙәренең элекке биләмәләрен ҡайтарып алырға, хатта 1917 йылғы уңышты йыйып алырға, мөмкинлек бирә. Ауыл райондарына ер хужаларының һәм хәлле крәҫтиәндәрҙең (совет терминологияһында — кулактар) милеген яҡлау, шулай уҡ рекрут йыйыу, һуңынан Халыҡ армияһына ирҙәрҙе мобилизациялау өсөн хәрбиләшкән экспедициялар юллай.

Мобилизация иғлан иткәндән һуң Комучтың эсер етәкселеге элекке крәҫтиәндәргә таяныу элекке идеяһына кире ҡайта. Крәҫтиәндәрҙе Комуч тирәһендә туплау һәм мобилизацияны уңышлы үткәреү өсөн хөкүмәт ауыл сходтарын, улус һәм өйәҙ крәҫтиән съездарын үткәреүен ойоштора. Һөҙөмтәләре эсерҙар өсөн шаҡ ҡатырғыс була: крәҫтиәндәр Граждандар һуғышында ҡатнашырға теләмәй, сходтар новобранецтарҙы армияға бирмәҫкә, хатта, һуғыш алып барыу өсөн булһа, налогтарҙы ла түләмәҫкә ҡарар сығаралар. Мобилизацияланған эшселәр һәм крәҫтиәндәр большевиктарға ҡаршы һуғышырға теләмәйҙәр, һәр уңайлы осраҡты файҙаланып, ҡасыу яғын ҡарайҙар, үҙ офицерҙарын бәйләп, ҡыҙылдарға әсирлеккә биреләләр. Армияла асыҡ баш бирмәү осраҡтары арта. 8 сентябрҙә Һамарҙа урынлашҡан ике полк фронтҡа сығыуҙан баш тарта. Уларҙы баҫтырыу өсөн 3 броневик, пулемет командаһын һәм кавалерияны саҡыртырға тура килә — [[Һалдат|һалдаттар]] атылыу хәүефе аҫтында ғына ҡоралдарын һалырға мәжбүр булалар. 18 сентябрҙә, атыу ҡурҡынысына ҡарамаҫтан, ғәскәрҙәрҙең бөтөн эшелоны сығыуҙан баш тарта. Йыш ҡына Һамарҙа фатирҙа торған 14-се Өфө полкында дезертирлыҡ өсөн атылыу тураһында хәбәрҙәр була, полкта большевистик агитацияһының осраҡтары йыш күҙәтелә. Айырым ҡанһыҙлыҡ менән, нигеҙҙә эшселәрҙән торған, 3-сө Һамар полкының сығышы баҫтырыла, был полкта һәм 1-се Георгий батальонында гауптвахтанан дезертирлыҡ өсөн ҡулға алынған әсирҙәрҙе уңышһыҙ ҡотҡарыу ойошторолған була. Был осорҙа ҡалала булған генерал С. Н. Люпов иҫләүенсә, сафтан саҡырылыпһәр сығарылғанөсөнсө һәмкеше атылған һәр өсөнсө кеше; һуңғараҡ бында фронтҡа сығыуҙан баш тартҡан 900 новобранецтар атып үлтерелә.

Большевик етәкселеге Балтик флоты составынан Волгаға[[Волга|Волга]]ға 3 миноносец күсерә, ҡыҙылдарҙың Волгалағы урындағы пароходтары ауыр диңгеҙ орудиелары менән ҡоралланған була. Һыуҙа өҫтөнлөк тиҙ арала ҡыҙылдарға күсә. Доброволецтарҙың көсө кәмей, ә ҡыҙылдар, киреһенсә, Волгаға үҙҙәренең иң яғшы ғәскәрҙәрен — Император армияһы ваҡытынан һаҡланып ҡалған һәм иҫке империя ғәскәрҙәренә ҡаршы большевиктарға ярҙам иткән латыш полктарын йүнәлтә.

Сентябрь аҙағына Халыҡ армияһы Комуч элек үҙенең контроле аҫтында тотҡан территорияларҙы ҡалдыра. 1918 йылдың 23 сентябрендә Өфөлә үткән [[Өфө дәүләт кәңәшмәһе|Дәүләт кәңәшмәһендә]] [[Өфө директорияһы|Өфө директорияһы (Ваҡытлы Бөтә Рәсәй хөкүмәте)]] ойошторола. Директория үҙ-ара ярышҡан Комуч һәм Себер дәүләтен берләштерә. Директория үҙенең эшмәкәрлеге тураһында отчетын үҙ эшмәкәрлеге тергеҙгәндән һуң Ойоштороу йыйылышына бирергә тейеш була. Шул уҡ ваҡытта Бөтә Рәсәй ойоштороуJйоштороу йыйылышы 1919 йылдың 1 ғинуарында эшен башлай тип иғлан ителә (250 депутат йәки 170 Ойоштороу йыйылышы ағзалары йыйылыуыйыйылыу шарты менән). [[1919 йылдыңйыл]]дың 1 февралендә Өфө кәңәшмәһе Комуч урынына Ойоштороу йыйылышының бөтә ағзалары Бөтә Рәсәй ойоштороу йыйылышының Съезын булдыра тип иғлан итә, съезд даими ғәмәлдә булған дәүләт-хоҡуҡи учреждениеһы булаиҫәпләнә, төп урыны Екатеринбургта урынлашабула<ref>[http://historysibsuti.narod.ru/ys7.htm Рәсәй ойоштороуОйоштороу йыйылышы һәм ысынбарлығы, тарихы йәки дәүәттәр осрашыу]</ref>

1918 йылдың 28 сентябрендә генерал В. Г. Болдырев бөтә [[Ҡоро ер ғәскәрҙәре|ҡоро ер]] һәм диңгеҙ ҡораллы көстәре Юғары башкомандующийы итеп тәғәйенләнә. Халыҡ армияһыармияһыy формаль рәүештә ғәмәлдән сығарылаларсығаралар һәм дөйөм урыҫ армия составына индерәләләриндерәләр.

Адмирал Колчак власҡа килгәндән һуң,[[1918 йыл]]дың 18 ноябрендә Директория һәм уның эргәһендә ойоштолғанойошторолған учреждениеларҙыгенералучреждениеларҙы генерал В. О. Каппель таратып ебәрә.

Ойоштороу йыйылышы съезы ағзалары түңкәрелешкә ҡаршы сығып ҡарайҙар, Һөҙөмтәлә «Екатеринбургта булған Черновты һәм Ойоштороу йыйылышының башҡа әүҙем ағҙаларын ҡулға алыу буйынса саралар күреү» приказы бирелә. Екатеринбургтан һөрөлгән депутаттар Өфөлә йыйылалар, бында улар [[Колчак Александр Васильевич|Колчакка]] ҡаршы агитация алып барырға маташалар. 1918 йылдың 30 ноябрендә Колчак «ихтилал күтәрергә маташҡандары һәм ғәскәрҙәр араһында емерткес эш алып барғанбарғандары өсөн» Ойоштороу йыйылышының элекке ағзаларын хәрби судына бирергә бойора. 2 декабрҙә полковник Круглевский командованиеһы аҫтында махсус отряды Ойоштороу йыйылышы съезы ағзаларының бер өлөшөөлөшөн (25 кеше) ҡулға алына, тауар вагондарында Омскиға килтерелә һәм төрмәгә ябыла. Бынан алдараҡ, 1918 йылдың 24 октябрендә, депутат Б. Н. Моисеенко законһыҙ ҡулға алынаала һәм үлтереләүлтерә. Большевиктарҙың уңышһыҙ ихтилалынаихтилалын Омскиҙа баҫтырғандан һуң 1918 йылдың 22 декабрҙән 23 декабренә ҡараған төндә төрмәлә тотолғанбулған Ойоштороу йыйылышы ағзаһы . Фомин Н. В. һәм 9 күренекле эсерҙарэсерҙарҙы һәм меньшевиктарменьшевиктарҙы Колчак офицерҙары тарафынанбер ниндәй хөкөмһөҙ ҡылыстар сабыламенән сапҡыслап һәм атылаатып үлтерә<ref>[http://scepsis.ru/library/id_1378.html ''Г. З. иоффа'' взаимоотношений колчаковской подпол һәм уны һәләк итә. — М.: Фекеренсә, 1983.]</ref>.