Довженко Александр Петрович: өлгөләр араһындағы айырма
Эстәлек юйылған Эстәлек өҫтәлгән
Тутыйғош (фекер алышыу | өлөш) |
Тутыйғош (фекер алышыу | өлөш) |
||
150 юл:
Һуғыш алдындағы документаль кино өлкәһендәге уның эштәре Довженконы хәрби кинопублицистикаһына нигеҙ һалыусылар араһына индерергә мөмкинселек бирә.
Композиция төҙөлөшө, һәр кадрҙың ентекләп эшләнеүе — Довженконың тәжрибәле оҫта булараҡ үҙенсәлеге. Идеология был эштәрҙә мәнгелек ҡиммәттәр менән ҡыҫырыҡланып,икенсе планға күсә. Сергей Эйзенштейндың динамик манераһынан айырмалы Довженко камераһы бер аҙ хәрәкәтһеҙ күренә һәм кадрҙар фотографияларҙы хәтерләтә. Сәхнә сиселештәренең саялығы, сәхнә күренештәренең тәбиғи алмашыныуы, "йәбештереүҙәр" һиҙелмәүе режиссерҙың арҙаҡлы замандаштарын да ғәжәпләндергән. Довженконың новаторлыҡ монтажлауы кинематографҡа донъя кмимәлендә тәьҫир иткән. Григорий Михайлович
{{Цитата башы}}
Сколько уж лет прошло, а всё мчатся на меня кони из «Арсенала», я вижу со всей отчетливостью, как выкатывает на сцену пулемёт батько Боженко, пляшет в лунную ночь тракторист, лежит под яблоней старый дед, и Мичурин идёт сквозь ветер и летящие рыжие листья. Повторяли — не получалось. Фильм Бертолуччи, «Двадцатый век»: старик умирает под яблоней. Сравнение с «Землёй» уничтожает фильм режиссёра. У Довженко кадры скреплены страстью. Для того, чтобы потрясать, — надо быть потрясённым
Довженконың бөтә ижады аша ҡыҙыл еп менән кешенең һәм тәбиғәттең берлеге темаһы үтә. Айырыуса сағыу "Земля" һәм цензура тарафынан йолҡҡосланған "Жизнь в цвету" картиналарында кәүҙәләндерелә. Ул яланғас киноэстетика менән мауыҡмай,
{{Цитата башы}}Фильм «Земля» — произведение не эстетическое, а исследующее действительные жизненные побуждения, изображающее превращения чувств и структуры вещей. Все возражения здесь оказываются несостоятельными: «Земля» Довженко диалектична как с точки зрения оптической, так и содержательной; она не «биологична», поскольку рождение и смерть факторы хоть и биологические, но в то же время диалектические.{{Цитата аҙағы}}
|