Зигмунд Фрейд: өлгөләр араһындағы айырма

=== Әҙәбиәт һәм кинематограф ===

Фрейд бер нисә мәртәбә әҙәби әҫәрҙәрҙә телгә алына. Ғалим булараҡ Ирвинг Стоундың «Страсти ума» (1971),Эдгар Доктороуһың «Рэгтайм» (1975) , Д. М. Томастың «Белый отель» (1981), Ирвин Яломаның «Когда Ницше плакал» (1992), «Убийство по Фрейду» (2006) , Джед Рубенфельда ның «Маленькая книга» (2008), Селден Эдвардстың «Венский треугольник» (2009)<ref name="FBooks">{{статья|автор=Tobin, Robert Deam.|заглавие=Fixing Freud: The Oedipus Complex in Early Twenty-First Century US American Novels|ссылка=http://www.euppublishing.com/doi/pdfplus/10.3366/pah.2011.0091|издание=Psychoanalysis and History|место= |издательство=Edinburgh University Press|год=2011|volume=13|номер=2|pages=245—246|isbn= |issn=1460-8235|doi=|bibcode=|язык=en}}</ref>. З. Фрейд һәм уныү теорияһы рәсәй һәм америка яҙыусыһы Владимир Набоковҡа ҙур йоғонто яһай<ref>{{книга|автор=Henry, David; Larmour, James.|заглавие=Discourse and Ideology in Nabokov's Prose|год=2002|издательство=Routledge|pages=62|allpages=176|isbn=9780415286589}}</ref>. Набоковтың бик күр романдырында психоанализды нигеҙләүсенең әоҡонтоһо һиҙелә, миҫал өсөн «Лолита» романында инцест күренеше фрейд аңлатмаһында бирелә

 

«Лолита»нан башҡа Набоковтың башҡа әҫәрҙәрендә лә психоанализ эҙҙәре сағылыш таба<ref>{{книга|автор=Straumann, Barbara.|заглавие=Figurations of Exile in Hitchcock and Nabokov|год=2004|издательство=Edinburgh University Press|pages=204|allpages=240|isbn=9780748636464}}</ref>. Миҫал өсөн, ''The Talking Cure: Literary Representations of Psychoanalysis'' китабының авторы инглиз теле профессоры Джеффри Берман ({{lang-en|Jeffrey Berman}}), «яҙыусының артынан эйәреп йөрөүсө күләгә кеүек, Фрейд Нобоков тормошонда төп урынды алып тора» тип яҙа

=== Музейҙар һәм һәйкәлдәр ===

<div class="floatright">

[[Рәсем:50 Schilling Sigmund Freud obverse.jpg|210px]] <br />Шул исемдәге купюра

</div>