|
Өфөлә 2003 йылдың 16 авгусында вафат була.
== Ижады ==
Ижади эшмәкәрлеген рәссам булараҡ башлай. “Салауаттың хәрби ҡоралдары” (1947), “Урал хазиналары” (1948) һ.б. эштәре сағыу буяуҙары менән иғтибарҙы йәлеп итә. Рәсемдәренә хас булған күләмле пластика уның скульптураларында ла урын алған. Ул республикала тәүгеләрҙән булып Салауат Юлаевҡа Өфөлә (1952, бронза; 1969 йыл һүтеп алына, 1998 йыл “Янғантау” шифаханаһы биләмәһендә ҡуйыла) һәм Эстонияның Палдиски ҡалаһында (1989, сүкелгән баҡыр, гранит); С.Т.Аксаковҡа (1959, бронза), Ш.Ә.Хоҙайбирҙинға (1981, гранит, Б.Д.Фузеев менән берлектә; икеһе лә — Өфө) һ.б. һәйкәлдәр эшләй. Психологик портрет йүнәлешенә баҫым яһап, төрлө материалдарҙан әҫәрҙәр ижад итә: М.М.Шайморатов (1952, төҫлө гипс), М.Кәрим (1961, мәрмәр), З.Ғ.Исмәғилев (1967, алюминий), [Т.П.Нечаева. “Пугачёв менән Салауат” панноһы. Шамот, эмаль. 1969. БДХМ.] Ғ.Ф.Ҡадиров (1974, керамика) һ.б. портреттары. Нәфис фарфор сәнғәтендә уникаль әҫәрҙәр серияһы авторы: “Өс таған бейеүе”, “Саялыҡ” (икеһе лә — 1955), “Башҡорт һылыуҡайы” (1956) һ.б. Авторҙың төҫтәргә, формаға, ритмға һөйөүе нәфис керамика сәнғәтендә асыҡ сағыла: “Алһыу йыр” (1967), “Башҡортостан нефте” (1974) паннолары; “Бал” сервизы (1972), “Ҡурай” вазаһы (1982), “Башҡорт бейеүе” таштабағы (1984) һ.б. “Артыш” ижади берекмәһе ағзаһы (1995). 1943 йылдан алып күргәҙмәләрҙә, 1955 йыл — халыҡ-ара күргәҙмәләрҙә ҡатнаша. Шәхси күргәҙмәләре — Өфө (1943, 1956, 1992, 1997). Эштәре БДХМ, Өфө художество галереяһы ( һынлы сәнғәт галереялары), Бөтә Рәсәй биҙәү-ҡулланма һәм халыҡ сәнғәте музейы, РФ Мәҙәниәт министрлығы музейы (икеһе лә — Мәскәү) коллекцияларында, Өфөҡала мәҙәниәт һарайында, “Искра” кинокомплексында, “Башнефть” АНК‑нда, Рәсәй һәм сит ил шәхси йыйылмаларында, музейҙарҙа һаҡлана.
== Бүләктәре һәм исемдәре ==
|
