Аксаков Константин Сергеевич: өлгөләр араһындағы айырма

Ғүмеренең баштағы туғыҙ йылын Знаменское-Аксаков ауылында үткәрә. [[1826 йыл]]да, атаһы ғаиләһе менән [[Мәскәү]]гә күсә. 1830 йылдар башында М. П.  Погодин п. м. пансионында тәрбиәләнә. А. Д. Милютин хәтерләүенсә. «шул уҡ ваҡытта [[1831 йыл]]да үҙенең уҡыуға һәләтле һәм отҡор булыуын күрһәтә». [[1832 йыл]]да 15 йәшендә [[Мәскәү университеты]]ның әҙәбиәт бүлексәһендә студент була, профессорҙар Павлов, Надеждин, Победоносцевтарҙа уҡый. [[1835 йыл]]да кандидатлыҡ дипломын ала.

 

 

К. С. Аксаковтың тәүге шиғырҙары «Телескоп», «Молва», «Московский наблюдатель», «Отечественные записки» журналдарында йыш ҡына «К Еврипидин» псевдонимы аҫтында баҫылып тора. Улар артынан драма әҫәрҙәре: «Освобождение Москвы в 1612 году»,  «Кенәз Луповицкий» комедияһы,  «Почтовая карета» водевиле,  «Олег под Константинополем» пародияһы- баҫылып сыға. [[1842 йыл]]да К. С. Аксаков : «Несколько слов о поэме Гоголя: Похождения Чичикова или мертвые души» тигән тәнҡит мәҡәләһе яҙып сыға. «Москвитянин» журналының 9-сы һанында уның был мәҡәләһе тураһында В. Г. Белинский яҙған хөкөмгә яуап бирә. [[1846 йыл]]да «Московский сборник» баҫмаһында уның өс тәнҡит мәҡәләһе («Имярек» имзаһы аҫтында) нәшер ителә : граф Соллогубтың «Вчера и сегодня»; проф. Никитенконың «Опыт истории рус. литературы»; Некрасов тураһында «О петербургском сборнике». 1847-1852 йылдарҙа ул үҙенең әҙәби-тарихи мәҡәләләрен баҫтырыуын дауам итә. Бигерәк тә уның тарихи мәҡәләләре араһында Соловьев яҙған «О древнем быте славян вообще и русских в частности», «История России» китабының I, VI, VII, VIII томдарына(1852), «Краткий исторический очерк земских соборов», «О состоянии крестьян в древней России», «По поводу Белевской Вивлиофики, изданной Н. А. Елагиным» китаптарына яҙған рецензиялары ҙур әһәмиәткә эйә.