Эстәлек юйылған Эстәлек өҫтәлгән
|
|
|
1926 йылда Теодор Траянов үҙенең «Песня странника» поэмаһын Роза Поповаға арнай<ref>{{Cite web|url=http://chitanka.info/text/6962-skitnishki-napev|title=„Скитнишки напев“|first=Теодор|last=Траянов|publisher=Моята библиотека|lang=bg|accessdate=2015-01-21}}</ref>.
Уның профессиональ эшмәкәрлеге тураһында һуңғы мәғлүмәт 1937 йылға ҡарай, ул саҡта Роза Попованы Шуменда өлкә оперетта һәм драма театрын етәкләргә саҡыралар, унда ул театр директоры була<ref name="Попова">{{Cite web|author=|url=https://trud.bg/маниак-прострелва-роза-попова/|title=Маниак прострелва Роза Попова|publisher=|date=|accessdate=2020-06-06}}</ref>. Шумен халҡы хәтирәләре буйынса, Роза һәм Стоян Поповтар гастролдәр ваҡытында ғына түгел, шулай уҡ дәүләт хеҙмәте йылдарында ла аҙыҡ-түлек һатып алыу сөнө китапханаларынан китап һаталар. Ике миҙгел дауамында Роза Попова труппаның яңы театр репертуарын ойоштора, һуңғараҡ унан бөйөк болгар театры актёрҙары сыға. Шумен театры йылъяҙмаһында был осорҙо, башлыса, «Иванку — убийца Асении» спектакле менән бәйләйҙәр. Төп ролде Димитр Стратег (Исак), Роза Попова (Мария) һәм Владимир Шейтан (Иванку) башҡара<ref name="Борджидарова "/>. Ире үлгәндән һуң Роза Попова театрҙан бөтөнләй китә. Ҡабаттан Святослав Камбуровҡа кейәүгә сыға, әммә уның һаулығы ныҡ ҡаҡшай, һәм ул ауылға китә, унда апаһы менән йәшәй. Улар етешһеҙ, хатта ярлы тиерлек йәшәй, актриса 1949 йылдың 11 апрелендә Мездрала бәләкәй генә йортта вафат була. Ул XIX быуат аҙағы һәм XX быуат башының Европа театры тормошона инеп китә алған үҙ ваҡытының рәссамы булараҡ хәтерҙә ҡала. Михаил Арнаудов актриса тураһында былай тип яҙа:
{{Цитата башы}}«Болгар театрын булдырған Болгария халҡының ижади көстәре бай ине, әммә улар араһында бик һирәк булган Роза Попова ла бар ине. ... уның таланты сит илдә болгар сәхнәһен биҙәгән һәм болгар исемен данлаған …»{{Цитата аҙағы}}II дәрәжә ҡатын-ҡыҙ тәреһе һәм гражданлыҡ ҡаҙаныштары өсөн Халыҡ ордены менән бүләкләнә<ref name="Борджидарова "/>.
|
