Егоров Борис Николаевич (авиаконструктор)

Борис Николаевич Егоров (1902—1960) — авиация техникаһын һынау һәм осоу тикшеренеүҙәре теорияһы һәм практикаһы өлкәһендә ғалим, 1941 йылда Осоу-тикшеренеү институтын ойоштороуҙа ҡатнаша, Сталин премияһы лауреаты (1947)[3][4]

Егоров Борис Николаевич (авиаконструктор)
рус. Борис Николаевич Егоров
Рәсем
Зат ир-ат
Гражданлыҡ  СССР
Тыуған көнө 18 декабрь 1902({{padleft:1902|4|0}}-{{padleft:12|2|0}}-{{padleft:18|2|0}})[1]
Тыуған урыны Мәскәү, Рәсәй империяһы[1]
Вафат булған көнө 1960
Һөнәр төрө математик
Эшмәкәрлек төрө аэродинамика[d] һәм лётные испытания[d]
Эш урыны Профессор Н.Е. Жуковский исемендәге Үҙәк аэрогидродинамика институты[d]
М. М. Громов исемендәге Осош-тикшеренеү институты[d]
Уҡыу йорто МДУ-ның механика-математика факультеты[d]
Ғилми дәрәжә техник фәндәр кандидаты[d][2]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
Сталин премияһы Ҡыҙыл Йондоҙ ордены Хеҙмәт Ҡыҙыл Байраҡ ордены
Тасуирлау биттәре pamyat-naroda.ru/heroes/…
 Егоров Борис Николаевич (авиаконструктор) Викимилектә

Биографияһы үҙгәртергә

Үҫмер йылдары үҙгәртергә

Белеме: гимназия (тамамланмаған), эшселәр факультеты, М. В. Ломоносов исемендәге Мәскәү дәүләт университетының механика-математика факультеты, һәм уның янындағы аспирантура.

Инженер һәм ғилми эшмәкәрлеге үҙгәртергә

Үҙәк аэрогидродинамика институтның осоу-һынау секцияһында эшләй, унда төрлө самолеттарҙың осоу сифаттарын сағыштырыу өсөн һынау һөҙөмтәләрен стандарт шарттар менән ҡайтанан иҫәпләү методикаһын эшләй[3].

Хәрби эвакуация осоронда институттың Новосибирск бүлексәһен етәкләй[5]. 1945 йылдың майынан — 9-сы лаборатория начальнигы, һауа винттарын һәм винт ҡанатлы осоусы аппараттарҙы һынау һәм тикшеренеүҙәр менән шөғөлләнә[5].


А. М. Тайц һәм Филин А. И. менән бергә 1940-сы йылдар уртаһына поршенле двигателдәр һәм үҙгәреүсән аҙымлы винттар менән йыһазландырылған самолеттарҙың төп осоу характеристикаларын билдәләү ысулдарын эшләй һәм практикала һынай[6].

Ватан самолеттары һәм вертолеттарының тәжрибә өлгөләрен һынауҙы ойоштороуҙа мөһим роль уйнай[7]:

Һуғыштан һуң авиация үҫешенең боролошло осоронда фәнни етәкселектең роле бик мөһим була. 1947 йылдан 1952 йылға тиклем Осоу-тикшеренеү институтында был эш башында эксперименталь самолёттарҙы һынау комплексы тора. Егоров Борис Николаевич уның начальнигы, ә Квитко Иван Никитович уның урынбаҫары була. Ул ваҡытта эксперименталь конструкторлыҡ бюроһының осоу станциялары көсһөҙ була, белгестәрҙең методик әҙерлеге етмәй, кәрәкле ҡорамалдар булмай — уны Осоу-тикшеренеү институтынан алып торалар. Ә бөтә тәжрибә самолёттарын һынау программалары бергә була...[7]

1950-се йылдарҙа вертолеттарҙың осоу һынауҙары ысулдарын эшләүгә булышлыҡ итә, шул иҫәптән осоуҙың максималь һәм минималь тиҙлеген һәм вертолеттың иң отошло тиҙ күтәрелеүсәнлеген бирелгән һауа температураһына килтереү ысулын эшләй[6]. .

Техник фәндәр кандидаты (1945), ғилми дәрәжәһе эштәр йыйылмаһы буйынса бирелә[4].

Ғаиләһе үҙгәртергә

1931 йылда өйләнгән, ҡатыны — Птицына Татьяна Константиновна.

Ҡыҙы Киреева (Егорова) Елена Борисовна, 1939 йылда Мәскәүҙә тыуған, Н. К. Крупская исемендәге Мәскәү өлкәһе педагогия институтын. тамамлай, СССР Дәүләт стандартының Бөтә Рәсәй метрология хеҙмәте ғилми-тикшеренеү институтында эшләй.

Борис Николаевич Бугаев Егоровтың ике туған ҡустыһы һәм тулы аҙашы, ул Андрей Белый псевдонимы аҫтында билдәле.

Маҡтаулы исемдәре һәм бүләктәре үҙгәртергә

Библиография үҙгәртергә

Иҫкәрмәләр үҙгәртергә

  1. 1,0 1,1 Егоров Борис Николаевич : Год рождения 18.12.1902
  2. ЕГОРОВ Борис Николаевич кандидат технических наук // АО "Летно-исследовательский институт имени М. М. Громова", 1941-2021. История ЛИИ в лицах (урыҫ) / под ред. Е. Ю. ПушкарскийЖуковский: ЛИИ, 2021. — С. 38. — 447 с. — ISBN 978-5-6046769-0-5
  3. 3,0 3,1 Государственный научный центр Российской Федерации Летно-исследовательский институт им. М.М. Громова : хронология событий / Составители: В.В. Цыплаков, Т.А. Горелова, В.А. Амирьянц. — Жуковский: Лётно-исследовательский институт имени М. М. Громова, 2016. — 447 с. — 1500 экз. — ISBN 978-5-902525-85-1.
  4. 4,0 4,1 Сорок шесть лауреатов Сталинской премии из ЛИИ — Еженедельник "Жуковские вести", 28 июля 2017 года. www.zhukvesti.ru. Дата обращения: 27 июль 2018. Архивировано из оригинала 27 июль 2018 года. 2018 йыл 27 июль архивланған.
  5. 5,0 5,1 А. А. Симонов. Страницы истории Лётно-исследовательского института (1941-1946). — Москва: Буки Веди, 2016. — 112 с. — 150 экз. — ISBN 978-5-4465-1243-0.
  6. 6,0 6,1 Лётные исследования и испытания. Фрагменты истории и современное состояние : Научно-технический сборник / Ред. коллегия: К. К. Васильченко (пред.), А. М. Знаменская, М. Д. Клячко, Ю. Е. Махонькин, А. Д. Миронов, М. И. Хейфец. — Москва: Машиностроение, 1993. — 496 с. — ISBN 5-217-02059-8.
  7. 7,0 7,1 Амирьянц Г.А. Летчики-испытатели. Сергей Анохин со товарищи. — Москва: Машиностроение, 2001. — 157 с. — ISBN 5-217-03081-X.