Воронов Николай Николаевич
Николай Николаевич Воронов (23 апрель (5 май) 1899 йыл — 28 февраль, 1968 йыл, Мәскәү, СССР) — совет хәрби етәксеһе, артиллерияның баш маршалы (1944 йыл 21 февраль[3]), Советтар Союзы Геройы (1965 йыл 7 май). СССР Юғары Советы депутаты (1946—1950).
Воронов Николай Николаевич | |
Зат | ир-ат |
---|---|
Гражданлыҡ | СССР |
Хеҙмәт итеүе | СССР |
Тыуған көнө | 23 апрель (5 май) 1899 |
Тыуған урыны | Санкт-Петербург, Рәсәй империяһы[1] |
Вафат булған көнө | 28 февраль 1968[1][2] (68 йәш) |
Вафат булған урыны | Мәскәү, СССР[1] |
Ерләнгән урыны | Кремль диуарындағы некрополь[d] |
Һөнәр төрө | офицер |
Биләгән вазифаһы | СССР Юғары Советы депутаты[d] |
Уҡыу йорто | М. В. Фрунзе исемендәге Хәрби академия |
Сәйәси фирҡә ағзаһы | Советтар Союзы Коммунистар партияһы |
Хәрби звание | главный маршал рода войск[d] |
Һуғыш/алыш | гражданская война в Испании[d], Рәсәйҙә Граждандар һуғышы, Совет - Финляндия һуғышы (1939—1940), Бөйөк Ватан һуғышы, Совет-поляк һуғышы һәм Халхин-Гол алыштары[d] |
Ғәскәр төрө | артиллерия[d] |
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре | |
Воронов Николай Николаевич Викимилектә |
Рәсәйҙә һәм Испанияла Граждандар һуғышында ҡатнаша, Совет-поляк, «Ҡышҡы» һәм Бөйөк Ватан һуғыштарында ҡатнаша; РККА-ның Польша походында һәм Бессарабия менән Төньяҡ Буковинаның ҡушылыуында ҡатнаша. Бөйөк Ватан һуғышы йылдарында һәм һуғыштан һуңғы йылдарҙа РККА Артиллерияһын етәкләй.
Иртә биографияһы үҙгәртергә
Николай Николаевич Воронов1899 йылдың 23 апрелендә (яңы стиль буйынса 5 май) Санкт-Петербургта контора хеҙмәткәре Николай Терентьевич менән Валентина Андреевна Вороновтар ғаиләһендә тыуа. 1908 йылдың ноябрендә Валентина Андреевна үҙенә ҡул һала, балалар атай тәрбиәһендә ҡала.
Воронов шәхси реаль училищела уҡый, әммә финанс проблемалары арҡаһында 1914 йылда уҡыуын ташлай, ә 1915 йылда техник секретарь булып эшләй башлай. 1916 йылдың көҙөндә атаһы Николай Терентьевич Воронов рус армияһына мобилизациялана, һәм Н. Н. Воронов иңенә ғаиләне хәстәрләү бурысы ята.
1917 йылда Николай Воронов өлгөргәнлек аттестатына имтихандарҙы экстерн тапшыра.
Хәрби хеҙмәте үҙгәртергә
Граждандар һәм Совет-поляк һуғышында ҡатнашыуы үҙгәртергә
1918 йылдың майында Воронов 2-се Петроград команда артиллерия курстарына ҡабул ителә, уны тамамлағас Петроградтың запастағы мортир артиллерия дивизионының 2-се батареяһына взвод командиры итеп тәғәйенләнә. Был взыод 15-се армия ғәскәрҙәре составында Псков районында Николай Юденич ғәскәрҙәренә ҡаршы һуғыштарҙа ҡатнаша[4]. Юденич менән алышта Воронов бер нисә тапҡыр шәхси батырлыҡ күрһәтә[5].
1919 йылда РКП(б)-ға инә[4]; уны партияға тәҡдим итеүселәр араһында Матвей Захаров та була[5].
Иҫкәрмәләр үҙгәртергә
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Воронов Николай Николаевич // Большая советская энциклопедия (урыҫ): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ Nikolai Nikolayevich Voronov // TracesOfWar
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении маршалу артиллерии Воронову Н. Н. военного звания главного маршала артиллерии» от 21 февраля 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 29 февраля (№ 12 (272)). — С. 1
- ↑ 4,0 4,1 сайт www.victory.mvk.ru . Дата обращения: 22 февраль 2010. Архивировано 27 август 2011 года. 2011 йыл 27 август архивланған.
- ↑ 5,0 5,1 Ф. Самсонов. Биография Н. Н. Воронова, составленная Ф. Самсоновым . Дата обращения: 22 февраль 2010.
Әҙәбиәт үҙгәртергә
- Ҡалып:Книга:Сталинградская битва: энциклопедия
- Голотюк В. Л., Цапаев Д. А. Командный состав Войск ПВО Красной Армии в годы Великой Отечественной и советско-японской войн 1941—1945 гг. — М., 2012. — ISBN 978-5-9903475-2-6. — Стр.59—61.
Һылтанмалар үҙгәртергә
- Воронов Николай Николаевич на сайте Министерства обороны Российской Федерации
- Ф. Самсонов. Биография Н. Воронова, составленная генерал-полковником артиллерии в отставке Ф. Самсоновым . сборник «Полководцы и военачальники ВОВ» (1971). Дата обращения: 3 февраль 2010.
- Николай Воронов. Мемуары Николая Воронова «На службе военной» . Воениздат (1962). Дата обращения: 3 февраль 2010.
- Владимир Дайнес. Талант от артиллерии . «Гвардия России» (июнь 2004). Дата обращения: 3 февраль 2010. Архивировано из оригинала 23 октябрь 2013 года. 2013 йыл 23 октябрь архивланған.